homesick..

Neden bilmiyorum ne blog yazasim var ne de doktora yapasimm..


Bu kadar zor oldugunu hep soylerlerdi de inanmazdim. ilk iki-uc aydan sonra hayat normale donmeye baslar.


Ve anlarsin ki artik ERASMUS ta degilsin. Sen orada yasayacaksin yillarca. Kafanda sorular dolanip durur,


acaba hep bu evde mi oturacagim bunca yil?


Eger oyleyse bisiler mi alsam eve kucuk bi koltuk filan he?


Gerci cok pahali; tasinirsam noolcak peki, onu birak ben donerken ne yapicam bunlariiii??


Bisiklet aliyim en iyisi, ama nerden ki? off bir dil bir insan gercekten, her insanin universite yillarindaki hayali olan alman kulture gitme isini KESKE yapsaymisim ya..


Cok bunalirsam ne yaparim acaba? EVET EVET alisveris :) iyi ki merkezde koca bir alisveris merkezi var..


Annemi ozlersem ne yaparim peki:(( Sanirim haftasonu atlayip gidebilirim Ankara ya, Sehrime. evet evet Almanya da doktora yapmanin en guzel yanlarindan biri bu sanirim.. (haftasonu Ankara surprizim ile butun sevdiklerimi ne kadar cok sevdigimi bir kez daha anladimm..ve Ankara yi ODTU yu ne kadar cok ozledigimi de)


Ya sevgilim? Orasi zaten beni gecelerce uyutmuyor...Yalniz kalmak ne kadar cekilebilir bilmiyorum..


Homesick oldum sanirim evet evet..Daha uzun bir Ankara tatiline iciyorumm!!