It is my birthday... :)

Insanin yilda en azindan bir gun boyle simarik, boyle heyecanli, surpriz dolu, ilgi odagi, boylesine mutlu,sevildigini tekrar hatirlayarak gecirebilmesi cok da degil diye dusunuyorum.


Binlerce km uzakta olmanin pek de bir sey degistirmedigini farkettim,insan sevdiklerinin var oldugunu her yerde hissedebiliyormus.


Bana bu guzel gunu sonuna kadar eglence ve surprizlerle geciren sevdiklerime blogger araciligiyla tesekkur ediyorum.


Ve evet cok temiz kalpliyim sanirim, pastamin mumlarini uflemeden butun dileklerim gercek oldu :)))

I finally have a bicycle :))) Thanks to my colleagues :) 

Bu coook musmutlu gunu deee supper bi turk restorani partisiyle kapatmak yakisir bize de heralde almanya da :)) EOB YBY :)

The roof..

Gecmek bilmeyen uyusuk pazar gununde, fotograf cekebilmek icin ancak cati katina kadar cikabildim. Gordugum manzara buna degerdi aslinda. Bazen olabildigince yuksek cozunurlukteki fotograf makineleri dahi gordugunuz guzelligi anlatmaya yetmeyebiliyor.

Henuz hic bir ozelligini kesfedemeyip,digital kamera gibi kullansam da yine de biseyler yakalamaya calistim.

Youniq in muazzam nimetlerinden birisi daha karsinizda ROOFTOP...

 Bu fotografi aksamin 10 unda cektigimi belirtmek isterim. Hava hala aydinlikk..

Insan kendini masallarda gibi hissediyor. Haftasonlari duzenlenen partilerin yanisira, rahat koltugunuzda kitap okumak gibisi de yok..

Nasil begendiniz mi ?? Grill ve roof party yapmak isteyen misafirlerime kapim acik :) 

Bu hafta da bitti..!!

love actually :)

Yaklasan dogumgunumle beraber Ankara ya gitme heyecani da sardi beni..


Ve erken gelen dogumgunu hediyem, beni ne kadar cok seven biri oldugunu bir kere daha aklima kazidi. 


Bundan sonraki postlarimin fotograf kaynagi olacak olan yeni oyuncagim elime ulasti :)

You Can ...On.. :) I`m loving it..

Kendime fotograf cekilecek mukemmel yerler aramadan once cooook uzum zamandir istedigim Canon umla ilk pozumun ne olacagini dusundum..

Fotograf cekmek istememin bi sebebi olmaliydi.. Her ne yaparsak yapalim o isi sevmek,daha de guzeli sevdigimiz icin yapmak :)

Bu ilk fotograf karemi, beni her gun ama her gun gulucuklerle arayan , aklima geldiginde gozlerim doldugu kadar kalbimin de pir pir attigi, cok cok mutlu olmaya alisik olmadigim hayatimda beni hep mutlu edecegine inandigim,o cok ozel insana armagan ediyorum. I LOVE YOU.. Seninle hayat  daha anlamli...

Hope, Joy , Truth ad Love thats we are :)

Pazar gununun tadini sevdiklerinizle cikarinn !!

i had a reason..

Siz de bugun ayin kaci diye sordugunuzda, " ne kadar cabuk gecti yaaa" diye dusunmuyor musunuz? Ben burada zamanin ne kadar zor gececegini dusunurken coktaan mayis ayinin ortalarina geldigimizi farkettim...


Coktan 6 ay olmus bile ben bu kucuk kucucuk sehirde dolanip durali. Ayni sehir merkezine her haftasonu gidip farkli bir seyler bulmayi; Ayni alisveris merkezindeki ayni magazaya gidip, hep gordugun kasiyer kizdan baskasini gormeyi umali...


Her gun bindigin ayni numarali otobusun belki de o gun hic olmazsa 5 dk cik gec gelecegini dusuneli (which is unusual)..


Yasanilan duzen mi yoksa tek duze bir hayat mi bilmiyorum, haftaici calisip cumartesi disari cikmak icin insanlari ikna edebilme hayali, pazar gunu ise ev isleriyle gecmek bilmeyen kocaa bir gun..


Aslinda cogu insan bunlara benzer hayatlar yasiyor fakat neden daha mutlular?? Insanin cevresinde sevdiklerinin olmasi aslinda orayi gercekten yasanilasi kilan sey mi? " Ben burda kesinlikle yapamam" derken akip giden zamana ayak uydurmak yoksa sadece zaman kaybindan baska bir sey degil mi?


Biliyorum bir suredir benim uyum saglama ve bunalim arasinda gidip gelen bloglarimla pek barisik degilsiniz, fakat guzel bir haberim var: )


Insan butun seylere ragmen alismayi ogreniyor. Ve ben de bu kucuk kasabayi sonunda sevmeye basladim sanirim :) 


Burda da hayat oldugunu, insanlarin aslinda eglendiklerini gordum ve butun bunlarin yine etrafinda sevebildigin insanlar yaratmakla gerceklestigini..




May be it took a while to get back to life again, but i had a reason..
Now enjoy it !!